Pracownica wychowująca dziecko w wieku do 4 lat skorzystała z prawa do odmowy pracy powyżej 8 godzin na dobę oraz w godzinach nadliczbowych, przedkładając odpowiednie oświadczenie. Ostatnio wystąpiła z wnioskiem o zgodę na tzw. wyjście prywatne, które zajęło jej 2 godziny. udzielenia zwolnienia od pracy w celu załatwienia spraw osobistych, tzw. wnioski o wyjścia prywatne. Do lamusa odchodzą więc często stosowane w formach tzw. książki wyjść czy „przepustek”, ubiegania się i korzystania ze zwolnienia od pracy w przypadku wychowywania przynajmniej jednego dziecka w wieku do 14 lat (art. 188 Kodeksu Szanowni Państwo, czy wyjścia prywatne mogą być "odpracowane" wcześniej pod względem chronologii czasu? Np. zostaję dzisiaj w pracy o godzinę dłużej, a za dwa dni wychodzę godzinę wcześniej do domu wpisując się do ewidencji wyjść prywatnych, rozliczając to wyjście właśnie tą godziną, którą pozostaję dłużej dzisiaj (czyli traktuję to wyjście prywatne jako odpracowane)? Do nich odnoszą się poniższe wyjaśnienia. „Wyjście prywatne” pracownika, czyli opuszczenie miejsca pracy za zgodą pracodawcy należałoby potraktować jako czasową usprawiedliwioną nieobecność w pracy. Zgodnie bowiem z § 1 rozporządzenia MPiPS z 15.5.1996 r. w sprawie sposobu usprawiedliwiania nieobecności w pracy oraz Za wypadek przy pracy nie zostanie uznany np. upadek ze schodów podczas wyjścia pracownika w godzinach pracy do sklepu po zakupy spożywcze, natomiast porażenie prądem, którego pracownik doznał, podłączając do gniazda elektrycznego laptop służący mu do pracy zdalnej – już tak. Vay Tiền Nhanh Chỉ Cần Cmnd. Kto z nas nie musiał wyjść w godzinach pracy z biura czy zakładu, np. na miesiącami oczekiwaną wizytę lekarską czy rozpoczęcie roku szkolnego dziecka? Nie da się bowiem ukryć, że takie wizyty lub uroczystości z reguły odbywają się w godzinach pracy. Jeżeli wyczerpaliśmy już pulę urlopu na żądanie (4 dni w skali roku), to powstaje pytanie, co może w takiej sytuacji zrobić zarówno pracownik, jak i pracodawca, aby interesy i bezpieczeństwo prawne każdej ze stron było zachowane w przypadku konieczności „wyjścia prywatnego" w czasie pracy. Brak regulacji Kwestia odpracowania wyjścia prywatnego budzi wiele problemów praktycznych, gdyż nie jest wystarczająco i jednoznacznie uregulowana w kodeksie pracy. Pracownik może zwrócić się do pracodawcy o udzielenie zwolnienia od pracy w celu załatwienia spraw osobistych, jednak dopuszczalna długość takiego zwolnienia nie jest uregulowana przepisami. Tak samo zresztą jak okres, do którego pracownik ma odpracować takie zwolnienie oraz sposób obliczenia liczby godzin pracy przypadających do odpracowania. W związku z brakiem szczegółowych regulacji prawnych w tym zakresie, pracodawcy mają pewną swobodę w ustalaniu zasad odpracowywania wyjścia prywatnego. Niemniej jednak muszą uważać na kilka kwestii. To nie nadgodziny Jedyną regulacją dotyczącą wyjścia prywatnego w kodeksie pracy jest art. 151 § 2 1 , wyraźnie wskazujący, że „nie stanowi pracy w godzinach nadliczbowych odpracowanie zwolnienia od pracy, udzielonego pracownikowi, na jego pisemny wniosek, w celu załatwienia spraw osobistych". Przepis ten został wprowadzony do kodeksu w sierpniu 2013 r. Do tego czasu powszechną praktyką i ryzykiem pracodawcy było zaliczanie odpracowywanego czasu na poczet nadgodzin. Takie sytuacje mogły mieć miejsce w przypadku np. wielogodzinnych wyjść prywatnych czy takich, które obejmują cały dzień pracy. Prawo nie daje żadnych wytycznych, co do długości wyjścia prywatnego, co oznacza, że w danym dniu pracy może trwać ono od kilkunastu minut po cały dzień roboczy. Najpierw zgłoszenie Choć dyspozycja art. 151 § 2 1 wydaje się jasna – że odpracowanie wyjścia prywatnego nie stanowi nadgodzin – to jednak pracodawca uchroni się od potraktowania i rozliczenia czasu pracy poświęconego na odpracowanie jako nadgodzin jedynie wtedy, gdy zostaną dochowane określone formalności. Zdecydowanie taką formalnością jest złożenie przez pracownika wniosku o zgodę na wyjście prywatne na piśmie. Jedynie w przypadku dochowania tej formalności pracodawca może polegać na regulacji art. 151 § 2 1 wyłączającej z nadgodzin odpracowanie przez podwładnego takiego wyjścia. Przepisy nie nakazują, aby również zgoda pracodawcy była udzielona w formie pisemnej. Pracodawca może jej więc udzielić także ustnie. Jednak podejmuje wówczas ryzyko, że w przypadku odpracowania przez pracownika wyjścia, czas pracy zostanie uznany za nadgodziny, włącznie z koniecznością zapłaty odszkodowania. Wskazana forma pisemna W interesie pracodawcy leży, aby zobowiązać pracowników do składania takich wniosków na piśmie. Odpowiednie wytyczne może zawierać np. regulamin pracy, układ zbiorowy pracy czy wewnętrzna polityka pracodawcy. Gdy w danym zakładzie zatrudnionych jest mniej niż 20 pracowników i nie ma spisanych żadnych wewnętrznych polityk ani wytycznych dla załogi, pracodawca powinien umieścić takie instrukcje w informacji pisemnej dla pracowników, o której mówi art. 29 § 3 in finem jako uszczegółowienie instrukcji dotyczącej „potwierdzania przez pracowników przybycia i obecności w pracy oraz usprawiedliwiana nieobecności w pracy". W tym kontekście najprostszą metodą dla pracodawcy byłoby stworzenie odpowiedniego wzoru wniosku. Innym wariantem jest też uzupełnienie o opcję wyjścia prywatnego wniosku urlopowego, na którym pracownik w odpowiedniej rubryce odznaczałby charakter nieobecności w pracy. W takiej sytuacji dział kadr i płac nie będzie miał wątpliwości, czy czas odpracowania przez podwładnego wyjścia w celach prywatnych należy zaliczyć do nadgodzin, czy nie. Co więcej, rekomendowane jest, aby na takim wniosku o wyjście prywatne zawarta była również deklaracja, co do terminu jego odpracowania. Wniosek dotyczący wyjścia prywatnego pracownik musi złożyć przed jego rozpoczęciem. Z kolei pracodawca może, ale nie musi, wyrazić zgodę na to wyjście. Jeśli odmówi, opuszczenie przez pracownika stanowiska pracy może zostać uznane za nieusprawiedliwione i samowolne oddalenie się z miejsca pracy ze wszystkimi możliwymi konsekwencjami. Termin odpracowania Z drugiej strony przepisy pozostawiają pełną dowolność co do formy, w której strony powinny ustalić termin na odpracowanie wyjścia prywatnego. Może to nastąpić również w formie ustnej lub nawet mailowej. Rekomendowane jest, aby takie ustalenia pomiędzy pracownikiem a pracodawcą były odpowiednio udokumentowane (chociażby w formie mailowej). Dzięki temu dział kadr i płac będzie wiedział, jak rozliczyć taką nieobecność i jej ewentualne odpracowanie. Należy jednak zauważyć, że prawo nie nakłada obowiązku odpracowania wyjścia prywatnego. Pracodawca może potraktować taką nieobecność jak np. urlop bezpłatny albo dodatkowy płatny urlop. Warunkiem jest jednak, aby te same zasady obowiązywały wszystkich pracowników. W przeciwnej sytuacji możemy mieć do czynienia z nierównym traktowaniem pracowników. Jeśli w firmie obowiązuje zasada odpracowywania wyjść prywatnych, pracodawca zgadzając się na odpracowanie przez podwładnego wyjścia prywatnego musi pamiętać o pewnych ograniczeniach. Przede wszystkim obowiązek odrobienia wyjścia z pracy w celach osobistych nie może naruszać dobowych ani tygodniowych minimalnych norm odpoczynku (11 godzin w ciągu doby i 35 w tygodniu). Co do zasady, nie może ono również ingerować w system pięciodniowego tygodnia pracy lub minimalnej liczby dni wolnych od pracy. Przepisy nie narzucają terminu, w którym pracownik powinien odpracować wyjście prywatne. Zatem każdorazowo będzie to zależeć od pracodawcy i wewnętrznych ustaleń. Zazwyczaj pracodawcy określają, że powinno to nastąpić w tym samym okresie rozliczeniowym lub w danym miesiącu. Z zachowaniem limitów Liczba godzin możliwych do odpracowania wyjść prywatnych determinowana jest zarówno przez prawo pracownika do dobowego oraz tygodniowego odpoczynku, jak również zależy od systemu czasu pracy, do którego przynależy dany zatrudniony. Różnice w odpracowaniu można zilustrować na przykładzie osoby zatrudnionej w podstawowym oraz równoważnym systemie czasu pracy. Liczba godzin do odpracowania nie jest bowiem uniwersalna dla każdego systemu. W systemie równoważnym, w sytuacji świadczenia pracy do 12 godzin, opcja odrobienia wyjścia prywatnego jest bardziej restrykcyjna. Przykład Pracownik zatrudniony w podstawowym systemie czasu pracy może maksymalnie odpracować 5 godzin, czyli łącznie może świadczyć pracę przez 13 godzin. Większa liczba godzin pracy spowodowałaby naruszenie jego prawa do 11-godzinnego odpoczynku. Przykład W dniu, w którym podwładny świadczy pracę w wymiarze 12 godzin, dopuszczalne jest odpracowanie tylko 1 godziny wyjścia prywatnego bez naruszenia odpoczynku dobowego. Dlatego jedynie odpracowanie wyjścia prywatnego po zrealizowaniu pełnej normy dobowej albo tygodniowej, ale z zachowaniem prawa pracownika do odpoczynku, nie będzie traktowane jako praca w nadgodzinach (jeżeli nie złoży on pisemnego wniosku, o którym mowa wyżej). Nie można też odpracować kilkugodzinnego wyjścia prywatnego z pracy w sobotę. Oznaczałoby to bowiem, że podwładny musiałby pracować sześć dni w tygodniu, co jest sprzeczne z zasadą pięciodniowego tygodnia pracy. Gdyby jednak pracownik wziął cały dzień wolny jako dzień dodatkowy (czyli faktycznie w danym tygodniu pracy pracował cztery dni robocze), to oznacza, że mógłby takie całodniowe wyjście odpracować w sobotę. Nie zmieniłoby to bowiem wymiaru jego tygodniowego czasu pracy. Co z wynagrodzeniem Jedną z kluczowych kwestii dla każdego zatrudnionego jest prawo do wynagrodzenia, które w kontekście wyjścia prywatnego ulega pewnym modyfikacjom. Również w tym zakresie przepisy nie przychodzą z pomocą pracodawcom, gdyż nie rozstrzygają wątpliwości dotyczących wpływu wyjść prywatnych na wynagrodzenie. W tym zakresie pomocna może być jedna z podstawowych zasad wnikająca z art. 80. Zgodnie z nią wynagrodzenie przysługuje za pracę wykonaną, zaś za czas jej niewykonywania pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia tylko wówczas, gdy przepisy prawa pracy tak stanowią. Oznacza to, że nie we wszystkich przypadkach za czas wyjścia podwładnego w godzinach pracy w sprawach prywatnych pracodawca wypłaci wynagrodzenie. Ma obowiązek udzielić pracownikowi czasu wolnego od pracy za wynagrodzeniem, bez obowiązku jego odpracowywania, tylko w przypadkach szczegółowo wymienionych w przepisach prawa – np. konieczności stawienia się na wezwanie do sądu, prokuratury, policji czy urzędu. Nie można go mylić z wyjściem w celach osobistych, które nie znajdują się w żadnym katalogu wskazanym przez prawo, w tym w rozporządzeniu ministra pracy i polityki socjalnej z 15 maja 1996 r. w sprawie sposobu usprawiedliwienia nieobecności w pracy oraz udzielenia pracownikom zwolnienia od pracy. Oznacza to, że wyjściem prywatnym z pracy wymagającym zgody pracodawcy i ewentualnie odpracowania jest np. wyjście do lekarza. Natomiast wyjście z pracy np. honorowego krwiodawcy w celu oddania krwi to usprawiedliwiona nieobecność w pracy, za którą należy się wynagrodzenie bez konieczności jej odpracowywania. Kłopot z rozliczeniem Kwestia rozliczania wyjść prywatnych jest najmniej kłopotliwa dla pracodawców, którzy wynagradzają pracowników według stawki godzinowej. Pensja stanowi wówczas iloczyn liczby przepracowanych godzin i stawki określonej w treści przepisów płacowych albo wiążącej strony umowy. Zgodnie z tą zasadą, za miesiąc, w którym pracownik skorzystał z wyjścia prywatnego, otrzyma on wynagrodzenie proporcjonalnie pomniejszone. Z kolei za miesiąc, w którym to wyjście odpracował, uzyska odpowiednio podwyższoną pensję. Więcej wysiłku ze strony pracodawcy wymaga odpowiednie naliczanie wynagrodzenia w przypadku wyjść prywatnych osób opłacanych stałą stawką miesięczną. W takiej sytuacji pracownik nie otrzyma wynagrodzenia za czas wyjścia w godzinach pracy. Powinno ono zostać wypłacone łącznie z wynagrodzeniem za miesiąc, w którym wolne zostało odpracowane. Nawet w porze nocnej Wydaje się, że nic nie stoi na przeszkodzie, aby pracownik odpracował brakujący czas pracy w porze nocnej. Jednak za taką pracę będzie mu przysługiwał dodatek. Cytowany art. 151 § 2 1 nie wyłącza bowiem – odmiennie niż w przypadku nadgodzin – obowiązywania przepisów dotyczących dodatku za pracę w porze nocnej. Jeżeli przez to odpracowanie nie zostaną naruszone przysługujące pracownikowi normy dobowego oraz tygodniowego odpoczynku, nie ma znaczenia, kiedy odpracuje on czas wolny. Zdaniem autorki Karolina Stawicka, adwokat, kieruje praktyką prawa pracy w kancelarii Bird & Bird Biorąc pod uwagę szczątkowy charakter regulacji prawnych dotyczących wyjść prywatnych oraz dość dużą elastyczność pracodawcy w przyjęciu konkretnego modelu w swoim zakładzie, rekomendowane jest, aby pracodawcy przyjęli stałe i transparentne rozwiązania w tym zakresie, np. poprzez włącznie ich do wewnętrznych regulaminów. Jedynie wtedy zarówno pracownicy, jak i działy kadrowo-płacowe będą miały jasność, jak w danym zakładzie należy traktować takie wyjścia i jakie są ich konsekwencje dla organizacji i czasu pracy oraz wpływ na wynagrodzenie osoby korzystającej z takich wyjść. Za wcześnie na wersję on-line Regulacja kodeksowa dotycząca formy pisemnej wniosku o zgodę na wyjście prywatne nie odpowiada wyzwaniom świata współczesnego i trendowi cyfryzacji wszelkich dokumentów, w tym płacowo-kadrowych. Posiłkując się przepisami kodeksu cywilnego należy uznać, że o zachowaniu formy pisemnej decydować będzie umieszczenie własnoręcznego podpisu pracownika pod wnioskiem albo opatrzenie go bezpiecznym podpisem elektronicznym, weryfikowanym przy pomocy ważnego kwalifikowanego certyfikatu. Zasadniczo pracownicy nie dysponują bezpiecznym podpisem elektronicznym, więc pracodawcy pozostaje przyjmowanie takich wniosków podpisanych w oryginale przez podwładnego. Przepisy prawa pracy nie określają sposobu odpracowywania zwolnień od pracy udzielonych pracownikom w celu załatwienia spraw osobistych. Czy zatem pracownik będzie mógł odpracować wyjście codziennie po kilka minut? Problem Nasz pracownik złożył wniosek o udzielenie mu 1 godziny zwolnienia od pracy w celu załatwienia spraw osobistych. Czy może odpracować to wyjście w ten sposób, że będzie pozostawał w kolejnych dniach po 10 minut dłużej, aż łącznie uzbiera się odpracowana godzina? Rada Tak. Nie ma przeszkód, aby odpracowanie wyjścia prywatnego pracownika nastąpiło poprzez jego dłuższą pracę o kilkanaście minut w innych dniach. Przepisy nie określają bowiem sposobu odpracowywania zwolnień od pracy udzielonych pracownikom w celu załatwienia spraw osobistych. Jeśli zatem pracodawca wyrazi zgodę na taką formę wykonywania przez pracownika pracy, będzie to prawidłowe. Jedynym warunkiem stosowania tego rozwiązania jest konieczność zapewnienia pracownikowi co najmniej 11-godzinnego odpoczynku dobowego i co najmniej 35-godzinnego odpoczynku tygodniowego. Polecamy: Monitor Prawa Pracy i Ubezpieczeń Uzasadnienie Pracą w godzinach nadliczbowych nie jest czas odpracowania zwolnienia od pracy udzielonego pracownikowi, na jego pisemny wniosek, w celu załatwienia spraw osobistych (art. 151 § 21 Kodeksu pracy). Odpracowanie zwolnienia nie może naruszać prawa pracownika do odpoczynku dobowego i tygodniowego. Wymieniona regulacja nie określa szczegółowych zasad udzielania czasu wolnego w celu załatwienia spraw osobistych (oraz jego odpracowywania). W związku z tym wskazane byłoby uregulowanie tej kwestii w przepisach wewnątrzzakładowych (regulaminie pracy, zakładowym układzie zbiorowym pracy). Przykładowo w aktach tych można ustalić: obowiązek jednoczesnego złożenia wniosku na piśmie o udzielenie czasu wolnego oraz wypisania się w książce wyjść prywatnych; obowiązek odpracowania czasu wolnego wyłącznie w dniu, w którym wystąpiło takie zwolnienie od pracy; możliwość „minutowego” odpracowania wyjścia prywatnego w poszczególnych dniach. Niezależnie od uregulowań zawartych u pracodawcy ustawowym wymogiem formalnym udzielenia pracownikowi zwolnienia od pracy w celu załatwienia spraw osobistych jest złożenie na piśmie wniosku. Pracodawca może samodzielnie określić wzór takiego wniosku, jednocześnie zobowiązując pracownika do wskazania, w jakim dniu (dniach) i w jakim wymiarze nastąpi odpracowanie udzielonego czasu wolnego. Wymóg złożenia wniosku ma szczególne znaczenie przy późniejszej weryfikacji czasu pracy pracownika w danym miesiącu czy okresie rozliczeniowym czasu pracy. Niezłożenie bowiem przez pracownika wniosku na piśmie może następnie skutkować uznaniem, że rzeczywisty moment odpracowania przez pracownika zwolnienia od pracy będzie stanowił pracę w godzinach nadliczbowych. W zakładzie pracy jest prowadzona karta ewidencji czasu pracy na podstawie list obecności (na których znajdują się podpisy pracowników oraz adnotacja o liczbie godzin nadliczbowych). Pracownik wystąpił o udzielenie mu czasu wolnego na załatwienie spraw osobistych 16 stycznia 2018 r. w wymiarze 2 godzin. Czas przeznaczony na prywatne wyjście miał odpracować 31 stycznia 2018 r. W związku z tym, że nie złożył do kierownika wniosku na piśmie, w karcie ewidencji czasu pracy 16 stycznia 2018 r. pracownik kadr oznaczył mu pracę w pełnym wymiarze czasu pracy (8 godzin). Pracownik odpracował wyjście prywatne 31 stycznia 2018 r. i w rezultacie świadczył pracę przez 10 godzin, co zostało wykazane na liście obecności. Pracownik kadr, w związku z brakiem pisemnego potwierdzenia skorzystania z wyjścia prywatnego, naliczył oraz wypłacił pracownikowi wynagrodzenie i dodatek za pracę w godzinach nadliczbowych wykonaną 31 stycznia 2018 r. (przy czym godziny te w rzeczywistości nie stanowiły pracy w godzinach nadliczbowych). Sposób odpracowywania czasu wolnego przez pracownika zależy od uregulowań zawartych w przepisach wewnątrzzakładowych, a w razie braku takich uregulowań – od decyzji pracodawcy. Jeżeli zatem pracodawca wyrazi zgodę na odpracowywanie przez pracownika czasu wolnego w wymiarze minutowym w poszczególnych dniach, nie ma przeszkód, aby w taki sposób nastąpiło uzupełnienie jego wymiaru czasu pracy do pełnego, przewidzianego w danym miesiącu. Pracownik pracujący w systemie podstawowym czasu pracy złożył wniosek o udzielenie mu 1 godziny zwolnienia od pracy w celu załatwienia spraw osobistych w poniedziałek. Pracodawca wyraził na to zgodę. Jednocześnie ustalił z pracownikiem, że tę godzinę odpracuje on w minutach w pozostałe dni tygodnia. Przedstawia to poniższy rozkład: Dzień tygodnia Poniedziałek Wtorek Środa Czwartek Piątek Wymiar czasu pracy 7 godzin + 1 godzina wyjścia prywatnego 8 godzin i 20 minut 8 godzin i 10 minut 8 godzin i 10 minut 8 godzin i 20 minut Takie postępowanie pracodawcy jest prawidłowe. Pracodawcy udzielający pracownikom czasu wolnego muszą również pamiętać o obowiązku zapewniania pracownikom odpoczynków – co najmniej 11-godzinnego odpoczynku dobowego oraz co najmniej 35-godzinnego odpoczynku tygodniowego. Szczególnie zatem w systemie równoważnego czasu pracy z możliwością wydłużania dobowego wymiaru czasu pracy pracowników do 12 godzin możliwość odrabiania wyjścia prywatnego jest ograniczona. W dniach, w których wymiar dobowy wynosi 12 godzin, dopuszczalne jest bowiem odpracowanie tylko 1 godziny wyjścia prywatnego bez naruszenia odpoczynku dobowego. Podstawa prawna: art. 132, art. 133, art. 135, art. 151 § 21 ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy – z 2018 r. poz. 108; z 2018 r. poz. 357 Chcesz dowiedzieć się więcej, sprawdź » Chcemy uregulować zasady tzw. prywatnych wyjść z pracy naszych pracowników. Czy odpracowanie takich wyjść przez pracowników może wiązać się z koniecznością wypłaty nadgodzin? Jak uregulować zasady takich wyjść, aby rozliczenie czasu pracy pracowników nie wymagało dodatkowych dopłat ze strony pracodawcy? Odpowiedź Odpracowanie prywatnego wyjścia pracownika z... To co widzisz, to tylko 30% treści... Aby uzyskać dostęp do całości, kup prenumeratę Jeśli jesteś Prenumeratorem, zaloguj się, aby przeczytać artykuł w całości. Rozwój karieryPrzepustka na wyjście z pracy w celach prywatnychAutor: Zespół redakcyjny Indeed9 czerwca 2022Musisz załatwić prywatną sprawę w godzinach pracy i nie wiesz, co należy zrobić? Rozwiązaniem takiej sytuacji jest uzyskanie przepustki. Taki dokument umożliwia opuszczenie stanowiska pracy bez narażania się na poważne konsekwencje związane z obowiązkami tego artykułu dowiesz się, czym jest przepustka w pracy oraz jak napisać wniosek, który umożliwi Ci opuszczenie stanowiska w godzinach pracy. Dowiesz się też, kiedy należy odrobić nieprzepracowane prywatne w czasie pracy — kiedy jest możliwe?Opuszczenie stanowiska bez specjalnej przepustki umożliwiającej załatwienie prywatnych spraw w czasie pracy może nieść za sobą poważne konsekwencje. Do podstawowych zadań pracownika należy przestrzeganie obowiązków pracowniczych opisanych w Kodeksie pracy. Jednym z nich jest praca w wyznaczonych możesz dobrowolnie, bez poinformowania przełożonego, opuszczać swojego stanowiska. Nie oznacza to jednak, że nie masz żadnych możliwości załatwienia prywatnej sprawy w trakcie do lekarza z dzieckiem czy wizyta w Urzędzie Skarbowym to wystarczająco ważne powody do wyjścia z pracy. Szczególnie jeśli pracujesz w trybie jednozmianowym i masz stałe godziny pracy. Tak naprawdę wyrażenie zgody na opuszczenie stanowiska w trakcie pracy jest dobrą wolą przełożonego. Istnieją jednak sytuacje, w których nie może on odmówić wydania przepustki. Są to między innymi:wezwanie na przesłuchanie,rozprawa w sądzie,wezwanie do że w tych przypadkach pracodawca nie może odmówić wydania przepustki, swoją nieobecność musisz odpracować. Jeśli tego nie zrobisz, Twoje wynagrodzenie zostanie czasu pracyKażdy przedsiębiorca zatrudniający pracowników ma obowiązek prowadzenia ewidencji czasu pracy. Zapis na ten temat znajduje się w art. 149. Kodeksu pracy:Pracodawca prowadzi ewidencję czasu pracy pracownika do celów prawidłowego ustalenia jego wynagrodzenia i innych świadczeń związanych z pracą. Pracodawca udostępnia tę ewidencję pracownikowi, na jego dokument pomaga w obliczeniu miesięcznego wynagrodzenia oraz kontrolowaniu nadgodzin, urlopów, zwolnień lekarskich, a także przepustek na załatwienie spraw osobistych. Dlatego tak ważne jest, aby informować pracodawcę o chęci opuszczenia swojego stanowiska w trakcie standardowych godzin na załatwienie sprawy osobistejChcąc opuścić stanowisko pracy z powodów prywatnych, musisz zwrócić się z prośbą do swojego pracodawcy. Prośba może zostać przedstawiona ustnie, ale lepiej, jeśli sporządzisz wniosek w formie o wydanie przepustki w pracy powinien zawierać:datę;imię i nazwisko;zajmowane stanowisko pracy;uzasadnienie wyjścia z pracy;informację o planowanym terminie odpracowania nieobecności;Twój podpis;podpis pracodawcy, który potwierdzi wydanie zgody na wyjście z przedstawiamy dwa przykłady wniosków o wydanie NowakSpecjalistka ds. kadr i płacWniosek o wydanie przepustkiZwracam się z uprzejmą prośbą o wydanie przepustki na opuszczenie stanowiska pracy w celu załatwienia sprawy prywatnej w dniu r. w godzinach od 10:00 do 12:00. Zobowiązuję się odpracować nieobecność w dniu poważaniemAnna NowakPrzykład KowalskiMagazynierWniosek o wydanie przepustkiProszę o wyrażenie zgody na wyjście z pracy w dniu r. w godzinach od 10:00 do 13:00. Prośbę argumentuję koniecznością odebrania mojej żony ze szpitala. Nieobecność zostanie odpracowana tego samego poważaniemKrzysztof KowalskiOdpracowanie wyjścia z pracyJeśli uzyskasz zgodę na wyjście z pracy, konieczne będzie odpracowanie nieobecności. Za godziny, w których pracownik nie świadczy pracy, nie wypłaca się wynagrodzenia. Dzięki odrobieniu nieobecności wymiar Twojego czasu pracy będzie się zgadzał, a pensja nie zostanie pracy nie reguluje czasu, w jakim należy odrobić godziny poświęcone na wyjście w celach prywatnych. Jest to kwestia, którą musisz uzgodnić z pracodawcą. Nieprzepracowane godziny możesz odrobić jeszcze tego samego dnia, zostając po prostu dłużej w pracy. Jeśli jednak wyjdziesz wcześniej i nie planujesz już tego dnia powrotu do pracy, nieobecność może zostać odrobiona w innym terminie. W takim wypadku musisz ustalić z przełożonym dzień, w jakim odpracujesz wcześniejsze wyjście z ustalaniu terminu odpracowania nieobecności należy wziąć pod uwagę prawo pracownika, które zapewnia mu minimalny odpoczynek dobowy. Zgodnie z Kodeksem pracy:Pracownikowi przysługuje w każdej dobie prawo do co najmniej 11 godzin nieprzerwanego aby odpracowanie nieobecności nie zakłóciło przerwy, która należy Ci się na zregenerowanie sił i odpoczynek od Anna pracuje na stanowisku tłumacza przysięgłego w urzędzie miasta. Pracuje codziennie w godzinach od 8:00 do 16:00. Pani Anna musi odebrać swoją mamę ze szpitala oddalonego od miejsca pracy o 100 km, w związku z czym chciałaby uzyskać przepustkę na załatwienie sprawy prywatnej w wymiarze 6 zachować prawo do 11 godzin odpoczynku, pracownica w celu odrobienia 6 godzin nieobecności, może dziennie pracować maksymalnie 5 godzin dłużej. Jeśli chciałaby w ciągu jednego dnia odrobić całe 6 godzin zwolnienia z pracy, nie zostałaby zagwarantowana 11-godzinna przerwa, co byłoby niezgodne z Kodeksem a odpracowanie nieobecnościOdpracowanie nieobecności poza wyznaczonym czasem pracy nie wlicza się do pracownik pracuje codziennie od 8:00 do 16:00, ale został w pracy dwie godziny dłużej, aby odpracować wyjście z pracy w celu załatwienia sprawy osobistej, ten czas nie zostanie potraktowany jako nadgodziny. Pracownik nie otrzyma z tego tytułu dodatkowej informacji na temat pracy w godzinach nadliczbowych znajdziesz w artykule Nadgodziny wg Kodeksu pracy: czym są nadgodziny i jak je ochrona pracowników — przepustka w pracyIstnieje grupa pracowników, która jest chroniona szczególnymi przepisami prawa pracy. Pracodawca nie może zmusić tych pracowników do pracy w godzinach nadliczbowych, chyba że sami wyrażą na to zgodę. Do tej grupy zaliczamy:pracowników zatrudnionych na stanowiskach pracy, na których występują przekroczenia najwyższych dopuszczalnych stężeń lub natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia;kobiety w ciąży;pracowników opiekujących się dzieckiem, które nie ukończyło 4. roku wyżej wymienieni pracownicy mogą otrzymać przepustkę na załatwienie prywatnych spraw w czasie pracy? Tak, ale w ich przypadku również konieczne będzie odrobienie nieprzepracowanych godzin. Najłatwiejszym wyjściem z tej sytuacji będzie odpracowanie nieobecności w tym samym Alicja jest pracownikiem opiekującym się dzieckiem, które nie ukończyło 4. roku życia. Chciałaby uzyskać przepustkę w pracy, ponieważ musi udać się z dzieckiem do lekarza. Postanowiła odrobić nieobecność tego samego dnia. Godziny pracy pani Alicji będą wyglądały następująco:7:00–10:00 — praca11:00–12:00 — przepustka na wyjście do lekarza13:00–17:00 — pracaW ten sposób dwugodzinna nieobecność zostanie odrobiona tego samego dnia, a pracownica nie będzie musiała pracować w godzinach innym wypadku pracownik powinien porozumieć się z szefem i wyrazić pisemną zgodę na odrobienie nieobecności w godzinach wyjścia z pracy bez poinformowania pracodawcySamowolne opuszczenie stanowiska pracy bez poinformowania przełożonego może wiązać się z konsekwencjami. Jest to bowiem poważne naruszenie obowiązków pracowniczych zawartych w Kodeksie pracy. Decydując się na taki krok, pracodawca może zdecydować nawet o rozwiązaniu stosunku pracy w trybie natychmiastowym bez zachowania okresu w nagłej sytuacji warto więc poinformować szefa o konieczności wyjścia z pracy z powodów przepustki na załatwienie spraw prywatnych jest dobrą wolą pracodawcy. Przełożeni z reguły nie stwarzają problemów i pozwalają załatwić ważne sprawy osobiste w czasie pracy, o ile takie sytuacje nie zdarzają się nagminnie. Pamiętaj, że każdą nieobecność musisz odpracować, aby móc otrzymać pełne artykuł został opracowany w oparciu o informacje dostępne podczas jego pisania. W związku z tym firma Indeed nie może zagwarantować, że nie uległy one zmianie od czasu opublikowania artykułu. Aby uzyskać najbardziej aktualne informacje na dany temat, należy skorzystać z lokalnych źródeł informacji. Czasami zdarza się tak, że pracownik w czasie pracy musi załatwić jakąś sprawę osobistą, np. udać się do urzędu. Takie prywatne wyjścia pracownika w czasie pracy są traktowane jako czasowa usprawiedliwiona nieobecność w pracy. Prywatne wyjścia z pracyPrywatne wyjścia pracownika w godzinach pracy, za zgodą pracodawcy, są traktowane jako czasowa usprawiedliwiona nieobecność w pracy. Ze względu na fakt, że powszechnie obowiązujące przepisy nie określają zasad udzielania tego rodzaju zwolnień od pracy, przyjmuje się, że kwestie te powinny być uregulowane w przepisach wewnątrzzakładowych obowiązujących u danego pracodawcy (np. zakładowym układzie zbiorowym, czy regulaminie pracy).Jeśli pracodawca z inicjatywy pracownika udzieli mu przerwy w pracy, w celu załatwienia spraw osobistych, za jej czas nie przysługuje pracownikowi wynagrodzenie, a za czas jej odpracowania w tym samym dniu, nie przysługuje pracownikowi rekompensata. Przyjmuje się, że jeśli pracownik odpracowuje prywatne wyjście w tym samym dniu, w którym korzystał z czasu wolnego, nie dochodzi do pracy w godzinach także:Jakie przerwy wliczane są do czasu pracyZwolnienia od pracyPracodawca może udzielić pracownikowi zwolnienia od pracy na okres jednego lub część dnia roboczego do załatwienia spraw osobistych lub rodzinnych. To pracodawca decyduje o terminie wykorzystania takiego zwolnienia. Przerwa w wykonywaniu pracy Zgodnie z obowiązującymi przepisami pracodawca może wprowadzić jedną przerwę w pracy nieprzekraczającą 60 minut, przeznaczoną na spożycie posiłku lub załatwienie spraw osobistych. Co ważne nie jest ona płatna, ani wliczana do czasu pracy. Musi być jednorazowa, co oznacza, że nie może być podzielona na przykład na kilka krótszych przerw w ciągu dnia, a sposób jej wykorzystania jest uzależniony od pracownika. Zobacz także:Komu przysługuje dodatkowa przerwa w pracyPrzerwę wprowadza się w przepisach wewnątrzzakładowychPrzerwę wprowadza się w układzie zbiorowym pracy lub regulaminie pracy albo w umowie o pracę, jeżeli pracodawca nie jest objęty układem zbiorowym pracy lub nie jest obowiązany do ustalenia regulaminu pracy. W przypadku, gdy pracodawca nie chce wprowadzić 60 minutowej przerwy, czyli tzw. przerwy lunchowej, powinien to wyraźnie określić w umowie o pracę lub przepisach wewnątrzzakładowych. Odpracowanie W przypadku, gdy pracownik zwróci się z prośbą do pracodawcy o zwolnienie z pracy w celu załatwienia jakiejś prywatnej sprawy, pracodawca ma prawo domagać się od pracownika, aby czas zwolnienia został odpracowany. Należy bowiem wyjaśnić, że pracownika obowiązuje wymiar czasu pracy w przyjęty okresie rozliczeniowym. Oznacza to, że musi on przepracować ustaloną nim liczbę godzin. Opisz nam swój problem i wyślij zapytanie.

wyjścia prywatne w godzinach pracy